FR

Le 21 mai 1968, un arrêté d’expulsion du ministère de l’Intérieur frappe une vingtaine de ressortissants étrangers fauteurs de troubles. Daniel Cohn-Bendit, leader du mouvement du 22 mars et fi gure essentielle de la lutte étudiante, en fait partie. L’arrêté est pris alors qu’il est en Allemagne et il se voit refoulé à la frontière. Dans les rues, on scande spontanément : « Nous sommes tous des juifs et des Allemands. » Pour l’Atelier populaire, Bernard Rancillac réalise une affi che reprenant une photo de Jacques Haillot, prise le 6 mai devant la Sorbonne. Le visage souriant, défi ant un CRS, c’est le refl et de la jeunesse révoltée. On tire l’affi che dans l’urgence, mais, le lendemain, elle est refusée par l’assemblée générale. Certains prétendent qu’il était impossible de s’affi cher proallemand vingt ans après la guerre, d’autres, que l’antisionisme de quelques maoïstes l’a emporté. On maquillera le slogan en : « Nous sommes tous indésirables. » Le rouquin Cohn Bendit se teindra quant à lui en brun pour revenir clandestinement à la Sorbonne une semaine plus tard.

NL

Op 21 mei 1968 vaardigt het Franse Ministerie voor Binnenlandse Zaken een uitzettingsbevel uit tegen twintig buitenlandse herrieschoppers. Ook Daniel Cohn-Bendit, de leider van de Mouvement du 22 Mars en sleutelfiguur van de studentenrevolte, hoort daarbij. Het ministerieel besluit wordt genomen terwijl Cohn-Bendit in zijn geboorteland Duitsland vertoeft en wanneer hij Frankrijk weer binnen wil, wordt hem aan de grens de toegang ontzegd. Op straat scanderen demonstranten spontaan “We zijn allen Joden en Duitsers!” Voor het Atelier Populaire ontwerpt Bernard Rancillac een affiche op basis van een foto die Jacques Haillot op 6 mei genomen heeft aan de Sorbonne. Het lachende gezicht dat een agent van het Franse veiligheidscorps CRS uitdaagt, weerspiegelt de opstandige jeugd. De affiche wordt inderhaast gedrukt maar de volgende dag keurt de algemene vergadering haar af. Sommigen zijn van mening dat het Atelier zich 20 jaar na de Tweede Wereldoorlog onmogelijk pro-Duits mag opstellen, anderen vinden de affiche een uiting van het antizionisme van een handvol maoïsten. De slogan wordt dus omgekneed tot “We zijn allen ongewenst”. Van zijn kant zal Cohn-Bendit een week later zijn rode haar bruin verven en clandestien terugkeren naar de Sorbonne.

EN

On the 21st of May 1968, a deportation decree issued by the Ministry of the Interior had consequences for about twenty foreign agitators. Daniel Cohn-Bendit, leader of the Movement of 22 March and a key figure in the student struggle, was one of them. The decree was adopted while he was in Germany and he was refused entry at the border. Protesters in the streets spontaneously chanted, “We are all Jews and Germans.” For the Atelier populaire, Bernard Rancillac produced a poster showing a photo of Jacques Haillot, taken on the 6th of May at the Sorbonne. The smiling face challenging a CRS is the reflection of youthful rebellion. The poster was printed hastily, but the next day it was refused by the general assembly. Some claimed that it was impossible to assert a pro-German message only twenty years after the war, others that the anti-Zionism of a few Maoists had won the day. The slogan was changed to: “We are all undesirable.” The redhead Cohn-Bendit dyed his hair brown to return to the Sorbonne a week later.